امام صادق عليه السلام به ابى كهمس فرمود:

اذا اتيت عبد الله فاقراه السلام وقل له: ان جعفر بن محمد يقول لك: انظر ما بلغ به على عند رسول الله صلى الله عليه و آله فالزمه، فان عليا عليه السلام انما بلغ ما بلغ به عند رسول الله صلى الله عليه و آله بصدق الحديث واداء الامانة 

هرگاه پيش عبدالله [بن ابى يعفور] رفتى، سلام [مرا] به او برسان و بگو: جعفر بن محمد به تو مى‏ گويد: دقت كن در آن چيزى كه به وسيله آن على عليه السلام در محضر رسول خدا صلى الله عليه و آله سرافراز شد [و او را به آن مقامات عالى رساند.] پس [تو هم ] آن‏ها را براى خودت لازم بدان [و رفتار خويش را با آن اوصاف زيبا بياراى]، مطمئنا على عليه السلام با راستگويى و امانتدارى در نزد پيامبر صلى الله عليه و آله به آن درجه و عظمت رسيد (اصول كافى، كتاب الايمان والكفر، باب الصدق و اداء الامانة، حديث 5 )

حضرت امام خمينى رحمه الله در شرح اين حديث مى‏ فرمايد:

هان! اى عزيز! تفكر كن در اين حديث‏ شريف! بين مقام صدق لهجه و رد امانت تا كجاست كه على بن ابى طالب عليهما السلام را بدان مقام بلند رسانيد . از اين حديث معلوم مى‏ شود كه رسول خدا صلى الله عليه و آله اين دو صفت را از هر چيز بيشتر دوست مى‏ داشتند كه در بين تمام صفات كماليه مولى عليه السلام اين دو او را مقرب كرده است و بدان مقام ارجمند رسانده است . جناب صادق عليه السلام نيز در بين تمام افعال و اوصاف، اين امر را كه در نظر مباركشان خيلى اهميت داشته، به ابن ابى يعفور كه مخلص و جان نثار آن بزرگوار بوده پيغام داده و سفارش فرموده به ملازمت آن‏ها ( چهل حديث، امام خمينى رحمه الله، ص‏477)

حضرت صادق عليه السلام در حديث ديگرى اهميت اين دو صفت را چنين بيان مى‏ دارد:

لا تنظروا الى طول ركوع الرجل وسجوده فان ذلك شى‏ء اعتاده، فلو تركه استوحش لذلك ولكن انظروا الى صدق حديثه واداء امانته

به طول ركوع و سجود شخص ننگريد زيرا به آن عادت كرده و اگر ترك كند به خاطر آن وحشت مى‏ كند، بلكه به راستى گفتار و امانتدارى او بنگريد(كافى، ج 2، ص 105)

آرى شيعه راستين را با عبادت و اطاعت‏ هاى ظاهرى نمى‏ توان شناخت‏ بلكه بايد در عرصه امتحان، راستى و امانتدارى او ثابت‏ شود. چه بسا افرادى كه با انجام عبادت‏ هاى سنگين و اعمال طولانى و ريايى، خود را مؤمن و پيرو اهل بيت عليهم السلام قلمداد مى‏ كنند، اما در مقام راستى و امانتدارى نمى‏ توانند از عهده آن برآمده و مغلوب شيطان مى‏ شوند.